Polana Wincentego Wobra w Lasku Wolskim. Uczestnicy pikniku w 27. rocznicę urodzin Apteki Darów na osiedlu Widok w miejsce szklanki świeżej wody, czy innego napoju chłodzącego, którymi sami się raczą, komponują żywe pozdrowienie: Ojcze Henryku, jesteśmy z Tobą. Pozdrowienie dla o. Henryka Cisowskiego, kapucyna, który przez ostatnie 13 lat jako dyrektor Dzieła Pomocy św. Ojca Pio podejmował ścisłą współpracę z apteką i uczestniczył w lipcowych piknikach. Wczoraj zauważono jego nieobecność po przeniesieniu w czerwcu do klasztoru we Wrocławiu. Oddalenie nie stanowi problemu dla okazania życzliwości i wdzięczności.

        Kto przyjmuje proroka, jako proroka, nagrodę proroka otrzyma. Kto przyjmuje sprawiedliwego, jako sprawiedliwego, nagrodę sprawiedliwego otrzyma. Kto poda kubek świeżej wody do picia jednemu z tych najmniejszych, dlatego że jest uczniem, zaprawdę powiadam wam, nie utraci swojej nagrody Mt 10,41n w przekładzie Biblii Tysiąclecia 

• 
• 
• 
• 
• 
•  

       Rzeczone, 27. urodziny Apteki Leków z Darów na Widoku odnoszą się do 2 lipca 1990 r. kiedy to dzięki zainteresowaniu ówczesnego proboszcza parafii, ks. Jana Franczaka i zaangażowaniu wielu wiernych ją uruchomiono. Matką, przynajmniej chrzestną, całego przedsięwzięcia jest p. Bogdana Pilichowska, która od stycznia 1982 r. otrzymywała paczki z lekami od swoich francuskich przyjaciół: Genevieve Raphanel i Andre Rochedy. Otrzymane dary przekazywała do apteki leków działającej przy Arcybiskupim Komitecie Pomocy Więzionym i Internowanym w Krakowie lub rozdawała je wprost ludziom poszukującym konkretnych leków. P. Bogdana nawiązywała dalsze kontakty, zbierała informacje o potrzebach szpitali, domów dziecka, domów opieki społecznej, organizacji zajmujących się chorymi dziećmi, ustalała terminy transportów, organizowała noclegi dla Francuzów przywożących je, służyła jako tłumacz przy odprawach celnych, wyładunku darów, we wszystkich sytuacjach tego wymagających. Mieszkanie p. Bogdany i jej męża do momentu transformacji ustrojowej w Polsce było biurem, noclegownią, magazynem, sortownią i miejscem spotkań wszystkich zaangażowanych w transport i rozprowadzanie darów. Po 1989 r. niezwłocznie uruchomiono ośrodek pomocy humanitarnej na os. Widok. Z inicjatywy Komitetu Obywatelskiego Solidarność osiedli Widok i Widok Zarzecze otwarto Aptekę Leków z Darów w lipcu 1990 r. 
      Dziś Apteka jest czynna dalej w dwa dni w tygodniu, w poniedziałki i środy. Jak przed 27 laty jej siedzibą są podziemia osiedlowego ośrodka zdrowia. Skupia kilkunastu wolontariuszy pod fachową opieką farmaceutyczną p. Bogumiły Jaworskiej. Współpracuje z kilkoma organizacjami charytatywnymi we Francji, Holandii i Włoszech. W Aptece wydawane są leki podczas dyżurów dla chorych na recepty. Apteka wspiera również gromadzonymi w niej lekami szpitale w Krakowie i okolicy oraz wysyła lekarstwa naszym rodakom żyjącym za wschodnią granicą. 
      Patronką dzieła jest Anna Fiszerowa - żołnierz AK, uczestniczka Powstania Warszawskiego, zmarła w Grenoble, we Francji w 1996 r., która przed śmiercią wspomagała pracę Apteki.    

         Kiedy mamy obowiązek uczestnictwa we Mszy św? Według Katechizmu Kościoła Katolickiego (p. 1389) jako katolicy w Polsce jesteśmy zobowiązani uczestniczyć w Eucharystii w każdą niedzielę i święto nakazane, czyli:
• 1 stycznia, w Uroczystość Matki Bożej Rodzicielki,
• 6 stycznia, w Uroczystość Objawienia Pańskiego,
• w Uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego, czyli w 7. Niedzielę Wielkanocną
• w Boże Ciało (w czwartek po Niedzieli Trójcy Świętej)
• 15 sierpnia, w Uroczystość Wniebowzięcia NMP
• 1 listopada, w Uroczystość Wszystkich Świętych
• 25 grudnia, w Uroczystość Bożego Narodzenia  
       Ostatnie zmiany w katalogu świąt nakazanych dla diecezji polskich zostały wprowadzone stosownym dekretem Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów w roku 2003.  
        Gdybyśmy upierali się przy obowiązku udziału we Mszy św., to tak, jakbyśmy nakładali obowiązek odnotowywania wejścia do domu dla domowników. Najlepiej nie zniżać się do poziomu zobowiązania. Najlepiej pragnąć przyjść tam gdzie Jezus nas oczekuje. Częściej niż nakazano. Jeśli jest taka możliwość - nawet codziennie. 
         Uczestnicząc w procesji Bożego Ciała i w oktawie tej uroczystości wyrażamy wszem wobec to pragnienie. 

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
•  

         Skała Kmity przy ulicy tego samego patronatu w Zabierzowie. Inskrypcja autorstwa Wincenego Pola wyryta w 1854 r., odrestaurowana w 2016 r. Nawiązuje do nieszczęśliwej miłości Stanisława Kmity i córki właściciela Balic, Seweryna Bonera, która to miłość miała poprowadzić oboje do samobójczej śmierci. Swiadek relacji międzyludzkich, których się obawiamy, które mogą prowadzić do śmiertelnego upadku. 
         W lęku przed kolejnym spotkaniem z człowiekem ważne jest, żeby wejść na skałę wiary, nie na skałę zgryzoty. Żeby bronić siebie mocą świadectwa o Jezusie, żeby przyznawać się do Niego codziennie.

         Dlatego nie bójcie się: jesteście ważniejsi niż wiele wróbli. Do każdego więc, który się przyzna do Mnie przed ludźmi, przyznam się i Ja przed moim Ojcem, który jest w niebie. Mt 10,31n w przekładzie Biblii Tysiąclecia
        
        

      Ugór między Balicką i Armii Krajowej w rejonie bloku 93. Żytnie samosiejki. Twardziele uczący nas osobistej odpowiedzialności za zaskakująco wielkie żniwo. Jakby mówiły do nas: Idźcie tam, gdzie zwykle chodzicie, do rodziny, do wspólnoty parafialnej, do bloga, do strony internetowej, czy profilu w komunikatorze, który prowadzicie i tam głoście to, co usłyszeliście tutaj. Co zapamiętaliście i w co uwierzyliście tutaj.